Ik zat al enkele maanden met een vintage Chanel tas in mijn hoofd: een camera bag. Toen ik enkele leuke online vintage shops ontdekte, kwam ik de tas steeds vaker tegen en – voor een Chanel, natuurlijk – aan goede prijzen.
Als je weet dat je voor een Chanel-tas (denk: Boy of de 255) al makkelijk 3000 euro kwijt bent, lijkt 1400 euro peanuts, toch?
To Chanel or not to Chanel…
En toch: het knaagde aan me: zou ik zomaar 2 maanden huur aan een tas kunnen geven? Zou ik er mee kunnen rondlopen in Antwerpen en me nog veilig voelen? Of: zou ik ze wel durven dragen en het risico lopen dat de tas er iets meer gedragen uit zou zien (aka: adieu, ‘investering’)? Ach, het was zo’n plaatje… en als ik wat minder zou gaan shoppen, zou ik er best voor kunnen sparen, nee? Dit was de vintage Chanel tas die in voor ogen had: https://www.rebelle.com/nl/chanel-tassen-138422
Ik wou graag de grote camera bag, die is ongeveer 35 op 25 centimeter (dan kan ik er makkelijk boeken of magazines in steken voor als ik op de trein naar mijn werk zit). Alleen met de zwarte kleur had ik ergens wel een probleem… ik had ook een andere vintage Chanel camera bag gezien in navy blauw, een prachtige kleur! En die kleur bleef een beetje in mijn hoofd spoken omdat ik het eigenlijk veel mooier vond. Oei. 1400 euro voor een tas waarbij ik niet 100% zeker was van de kleur, zou ik dat wel doen? En zeker aangezien niemand behalve de webshop (die overigens een flink deel van de verkoop krijgen) me niet konden zeggen of de tas wel een échte Chanel was… er was geen kaartje meer bij en er stond geen code in de tas. Stel dat ik de tas op den duur beu zou zijn, zou ik ze zelf dan nog wel kunnen doorverkopen? En toen wandelde ik vorige maand van de bibliotheek terug naar mijn appartementje en kwam langs een grote tassenwinkel. En wat zie ik tot mijn grote verbazing in de etalage staan? Dé tas. Geen Chanel, natuurlijk. Maar wel van echt leder, in het blauw en de perfecte grootte. En er ging van de oorspronkelijke 300 euro 70% korting af… 
